Van Calypso tot Ospylac

Van Calypso tot Ospylac

Ospylac is als vereniging officieel opgericht in 1962 maar zeker niet uit het niets,
een van de leden van het begin Dhr Nico Jorritsma heeft voor Ospylac
de het ontstaan en de vroege geschiedenis van Carnavals vereniging beschreven.
Hieronder vindt u zijn verhaal.

Calypso was van origine een Rooms Katholieke contactclub opgericht in 1955.
Calypso organiseerde een 5 tal dansavonden voor de katholieke jeugd uit Hoorn en omgeving.
Toen de katholieke regelgeving voor het vasten versoepeld werd naast het begrip halfvasten ook een 6de avond geïntroduceerd.
In 1961 werd er al vrij snel opgemerkt dat de kosten niet in de pas liepen met de inkomsten.
Er zijn nog een aantal verslagen van de vergaderingen bewaard gebleven, in beknopte vorm vindt u hieronder het relaas van 1961 tot en met 1964.

Seizoen 1961-1962
In de eerste vergadering in september 1961 is er een negatief vermogen van de feesten van begin 1961
overgebleven van fl 150,-- welke verschuldigd is aan de Nico Jorritsma. De voortgang van de feestavonden staat op het spel.
Voorzitter Aad van Dulmen opent de vergadering met een vervelende mededeling, hij was afgestudeerd en had een baan in Zaandam
gevonden en daarom zijn laatste jaar als voorzitter zal worden. Mevr Visser de toenmalige waardin van restaurant de Roskam werd
voor het blok gezet, Calypso stopt ermee tenzij er een financiële injectie van de Roskam komt voor het organiseren van de avonden.
Dit naar idee van Nico Jorristma welke vanaf dit moment tot penningmeester was gedoopt. Jan Aben werd secretaris en het bestuur
werd gecomplementeerd door Herman van Duursen.

Toen de financiële problemen weggewerkt waren was het aan het bestuur om de 5 gewone, en naar idee van Nico Jorristma,
1 carnavals avond te organiseren. De 5 normale avonden waren zo bedacht en geregeld. Maar de carnavals avond,
dat moest iets speciaals worden, de muziek zou het Euro kwartet van Jaap de Haas zijn maar de rest?

Aad van Dulmen had als werkstudent een baan bij de krant, en wist dat daar een Limburger werkte,
deze werd uitgenodigd voor de volgende vergadering. Na het aanhoren van de plannen verstoorde de Limburger,
Robert van de Randen deze hevig, maar het plan was geboren. Prins werd dit jaar de Limburger onder de naam: Prins Robertino de 1e.

Veel mensen droegen hun steentje bij in het eerste jaar, de aanhangwagen van Vader van Dulmen werd de prinsenwagen met troon,
John Jelsma bedrijfsleider van de korsettenfabriek naaide samen met zijn vrouw de jurkjes voor de vrouwelijke raad van elf.
Jozef Hofstede van de protestantse krant werd de huisschrijver Vader Aben zorgde voor elf paar witte laarsjes.                                                                                                                        Het Waagje werd de residentie van de prins, tot groot genoegen van Dhr Bolderman, voor ons was hij hierbij de eerste sponsor.
Jan Aben en Aad van Dulmen kwamen met het idee om de naam Calypso om te draaien, zo werd de naam Ospylac geboren.

Om de avond goed te organiseren was er meer financiële armslag nodig, Jan Aben en Nico Jorristma gingen zoals gebruikelijk
in die tijd de middenstand langs om een bijdrage te vragen voor de feestavond. Op Dhr Aben en Stumpel na krijgen
zij bij velen nul op het rekest, men was niet van plan om het drankgeld te betalen, en carnaval was net iets te
decadent voor de stad en niet onbelangrijk in die tijd een katholiek feest. Jan Aben liet zich niet uit het veld
slaan en haalde uiteindelijk fl 67,50 een groot bedrag in 1961 op. Sponsoring van Ospylac was geboren.

De eerste carnavalsoptocht was op zaterdagavond in februari 1962, van het Waagje naar de Roskam. Over het Grote en
Kleine noord, uitgestorven geen mens en hond op staat maar wel muziek met het Fanfare korps Apollo (40 man),
3 volg auto’s met bestuur en raad van elf. Tot slot de prins op zijn eerste prinsenwagen.
De gezellige voorbereidingsavonden hebben geleid tot een fantastisch feest.
Tijdens de afsluitende vergadering op 25 februari 1962 werd er besloten dat de volgende jaren carnaval
zou worden georganiseerd onder de naam Ospylac los van Calypso.

Seizoen 1962-1963
Het bestuur was inmiddels iets gewijzigd, Jan Aben was voorzitter, Wim van Duin secretaris,
Nico Jorritsma Voorzitter en Herman van Duursen bestuurslid.
Robert van de Randen werd weer prins en stelde Wim Ambaum voor als adjudant, alweer een Limburger.
De gevolgen zou Ospylac al al spoedig merken. Wim Ambaum stelde voor dat Ospylac meer stijl en
klasse moest uitstralen. Onder andere met betere muziek. Wim Ambaum kende vrienden uit
Tegelen welke het orkest “De Bambino’s” vormden. Zij brachten Ospylac de echte carnavals muziek.
Na veel vergaderen, maar nu met de prins en adjudant, werd besloten dat de raad van elf weer uit dames zou bestaan.
Hiervoor werden de burgemeesters uit de omliggende dorpen aangeschreven om de mooiste dame van het dorp als afgevaardigde
voor onze raad van elf aan te wijzen. (Enkhuizen en Medemblik deden niet mee)

Dit is gelukt en wij ontvingen op een avond elf dames die graag met ons wilden samenwerken,
van de eens zo zedige Rooms Katholieke contactclub bleef niet veel meer over. Voor Calypso hoefden we niet veel te vergaderen,
maarvoor Ospylac des te meer, één carnavals feestavond werden meerdere carnavals avonden.
Het vergaderschema werd opgevoerd naar maandelijks en later zelfs om de 14 dagen.
Veel al stelde Wim Ambaum zijn huis hiervoor ter beschikking.

Seizoen 1963 – 1964
Wederom met het begin van het seizoen een bestuurswijziging, Wim Ambaum Voorzitter,
Wim van Duin Secretaris, Nico Jorristma Penningmeester, Jan Aben en Herman van Duuren bestuurslid.
Dit jaar begon met een negatief saldo. In de eerste vergadering in september 1963 werden de Calypso avonden vastgesteld:
Datum Thema Muziek
19 oktober 1963 Dixieland Nafeyty street
7 december 1963 Sint Nicolaas Euro Kwartet
11 januari 1964 Zuid Amerikaans Los Muchachus del Caribe
15 februari 1964 Carnaval
14 maart 1964 Beierse avond Erika Kapel
Canel street seven
11 april 1964 Franse avond Musette Orkest

Op de Beierse en Franse avond werden er nieuwe bestuursleden voor Calypso ingewerkt,
en kregen het voordelige saldo mee. Het toenmalige bestuur stopte ermee om zich volledig op Ospylac te kunnen richten.

Ospylac 1964 - 1965
Er werd besloten dat de raad van elf vanaf dit moment uit heren zou bestaan.
Tevens werd het lidmaatschap van Ospylac geïntroduceerd en moest elk lid fl 10,-- aan contributie betalen.
De prins van dit jaar was Sjaak Verhoeven onder de naam Sjaak de 1e Wim Ambaum was wederom de steun en
toeverlaat van de prins als Adjudant.
Het feest werd georganiseerd door Ospylac voor Calypso en verder verdeelt over vijf verschillende cafe’s.
De vergaderingen waren vaak mooier dan het carnaval zelf. Maar ook regelmatig verschil van mening,
tranen zo erg dat we zelfs een keer door de Hr.Bolderman zonder te betalen de zaak uitgezet zijn.
Het penningmeesterschap was door Nico Jorritsma inmiddels wegens grote drukte in het bedrijf,
overgedragen aan Wim van Duin, en in later stadium aan Jan Karel.
Zonder andere te kort te doen verdienen de Heren Wim van Duin en Wim Ambaum een bijzondere vermelding wegens
hun vele en goed gefundeerde werk voor Ospylac.
Toen in 1964 Ospylac zich financieel losgemaakt had van Calypso was het voortbestaan van Calypso onverantwoord,
de vereniging Calypso heeft tot 1965 bestaan.

Tot en met 1967 bleef Nico Jorritsma in de raad van elf met als een van zijn persoonlijke hoogte punten,
de eerste steen legging door Prins Robertino 1 van ons huis aan de Noorderstraat.

Geschiedenis van Ospylac 1962 tot heden

In de krant van 1963 stond een bericht dat calypso een feest gaat organiseren voor de Noorderlingen.
Zij mogen het feest der feesten gaan mee maken in Hoorn.
De band de Bambino’s uit Tegelen verzorgde de muziek.
De baten van dit feest werden beschikbaar gesteld aan de bouw van de nieuwe Schouwburg aan de westerdijk 49.
Ook in deze jaren werd er al een bezoek gebracht aan de zieken- en bejaardenhuizen in Hoorn en Zwaag.
Het Jozefhuis in Blokker werd toen door een bezoek van Prins Robertino vereerd.
Tijdens deze bezoeken werd de prins vergezeld van een hofkapel.
De raad van elf bestond uit elf dames, iets waar de prins van tegenwoordig alleen maar van droomt.

De naam Calypso omgedraaid naar Ospylac en is het in plaats van een jongerenvereniging een carnavalsvereniging geworden.
De huisvesting veranderde van de Waag naar café de Roskam ( tegenwoordig Restaurant Azië).
In februari 1963 werd het eerste echte carnavalsfeest onder de naam Ospylac georganiseerd.

In 1968 Is de eerste boerenbruiloft georganiseerd.
In de begin jaren werd dit ’s morgens gevierd voor de bejaarden en ’s avonds nog een keer voor de leden van de carnavalsvereniging.
Het succes was zo enorm dat het de jaren daarna steeds is herhaald.
In 1970 zat zelfs Ted de Braak aan tafel bij de bruiloftgasten.
Om de sfeer te verhogen werd er verzocht of iedereen in boerenkleding bij de bruiloft wilden verschijnen.
Dat zelfde jaar stond er in de ospylackrant een stukje van Jan de Zwammer.
In een stukje redactie schreef hij dat de westfries, die jarenlang verscholen had gezeten achter een groot glas pils,
er eindelijk achter vandaan was gekropen en de boel op een leutige manier op stelten had gezet tijdens een carnavalsavond.
Wie die westfries was wordt in het stuk niet vermeld.
In die tijd, zo meldt het stuk, was één van de voorwaarden dat je je kon aanmelden bij Ospylac en heel gek mocht doen,
als het maar netjes bleef.
Zelfs toen hield Ospylac haar naam al hoog.

In 1970 vertrok Ospylac, met 16 leden, van de Roskam naar de Schouwburg aan de Westerdijk,
toen nog onder de bezielende leiding van Dhr. K. Veer. De avonden in de schouwburg werden toen
altijd geopend door een show van jeugddrumband ‘Jong Hoorn”.

In 1975 werd de prins voorgegaan door een vaandeldrager, op dit vaandel waren alle onderscheiding van de prinsen genaaid.
Op dit vaandel, wat tegenwoordig op de bühne staat, zijn de onderscheidingen te vinden van alle prinsen van Ospylac.
Dit jaar werd er ook voor het eerst een optocht door hoorn georganiseerd, er werd verzameld op H80.
Een ploeg van ongeveer 15 personen zorgde ervoor dat de optocht goed werd begeleid. Na een route door de risdam,
grote waal en de binnenstad was er de receptie van de prins.
Op zondagmorgen werd de prins op de carnavalswagen vervoerd en bracht hij een bezoek aan de ziekenhuizen van Hoorn.

In 1979 kwam er in carnaval Hoorn een verandering doordat Blokker en Zwaag aan Hoorn werden toegevoegd.
Er waren toen ineens drie carnavalsverenigingen, de Blockeniers, Het Masker en Ospylac.

In 1983 was de hofkapel ‘de nachthoorns’ voor het laatst als hofkapel bij Ospylac te horen,
zij werden opgevolgd door de Notenkrakers. Deze feestkapel is nog steeds actief bij de vereniging.

De schouwburg kreeg in 1989 een nieuwe directeur, er kwamen toen ook andere regels.
Dit jaar is ook het bekende licht en geluidsteam opgericht, beter bekent als klus-klus.
Zij waren herkenbaar aan hun blauw met rode kielen en petjes. Klus-klus is tegenwoordig opgenomen in de versierders commissie.

Het bezoekersaantal van het carnaval liep in de loop der jaren sterk terug, Prins Rob 1ste
was de laatste prins die met Ospylac het feest der feesten vierde in de schouwburg.
Er werd gekozen voor een ander onderdak.
Na 21 jaar besloot de vereniging te kiezen voor een andere, iets kleinere 
locatie Cultureel Centrum de Huesmolen werd het nieuwe ‘hospaleis”.
Prins Ko Christen was de eerste prins.

De samenwerkende verengingen hebben in 1993 groot Hoorn omgedoopt naar Konkeldonk.
Deze naam is bedacht door Joost Blok, een oud Prins van Ospylac.
Onder de binnenkomstborden van Groot Hoorn zou tijdens het carnaval borden ‘Konkeldonk’ worden geplaatst,
maar tot nu toe is dat nog nooit gedaan.

In het seizoen 1993 maakte Ospylac een ommezwaai met een geheel verjongt bestuur. Dit jaar is er ook begonnen met de sponsorwerving.
Iets wat vooral in deze tijd van levensbelang is. Deze keuze heeft Ospylac veel goed gedaan.

Na 10 jaar Huesmolen kiest Ospylac weer voor een nieuwe feestlocatie.
Prins Sietse 1ste was de laatste prins in de Huesmolen. Ospylac wil weer terug naar de roots,
dus naar de binnenstad. Het oog valt op het gebouw van showband hoorn.
Na veel politiek gekissebis viert Ospylac nu hier al twee jaar haar met heel veel plezier haar feesten.
Prins Mark 1ste was de eerste prins in het feestpaleis aan het Doelenplein.
Ospylac hoopte nog jarenlang hier het feest der feesten te kunnen organiseren.
Maar niet was echter minder waar, door klachten van de horeca en de buurt moest
Ospylac weer haar biezen pakken en verhuizen naar een ander locatie. Eric Boekhout was de laatste Prins in de Showband.

Toen werd er gekozen voor de Huesmolen boven de bowlingbaan. Een prima locatie voor Ospylac.
Willem Plazier mocht als eerste de Prins zijn in deze locatie.
In deze locatie heeft Ospylac mooie jaren gehad.
Het bestuur van toen wilde echter wederom terug naar de binnenstad en wel naar de
“nieuwe schouwburg” aan de Westerdijk 4.
Daar bleek na een aantal jaren het financieel niet haalbaar te zijn om te blijven,
dit kwam voornamelijk door het terug lopen van het aantal bezoekers. Co Blokdijk was de laatste Prins in de Schouwburg.
Als snel was er weer een nieuwe locatie gevonden Huis verloren aan het Kerkplein blijkt een schot in de roos te zijn.
Tot nu toe viert Ospylac haar feest en hoopt dit nog lang vol te houden